HER ŞEY SAYAR

Semih Karataş
 
Küçücük bir kutuya
Sığdırmışlar her şeyi
Buluruz arayınca
İstenilen bilgiyi
 
Oyun için değildir
Ama oyunsuz olmaz
Çok vakit alsa bile
Fakat onsuz da olmaz
 
Eskiden kocamandı
Küçüldü cebe girdi
İlerledikçe yıllar
Sanki hep kilo verdi

KİTAPLIK

Aydın Çınar Yıldırım
Her kitap ayrı bir dünya
Rengârenk bilgi dolu
Her sayfa ayrı rüya
Okumak ilim yolu
 
Kütüphane bir deniz
İçi dolu inciyle
Her kitap ayrı bir iz
Bilginin sevinciyle
 
Saçar etrafa ışık
Aydınlanır okuyan
İçi dolu kitaplık
Işıktır aydınlatan

TAKVİM YAPRAKLARI

Meva Vural
Yaprak diyorlar
Ağaçta da var takvimlerde de var
İkisi de savrulur vakti geçince
Savrulan yapraklardan kimlerin haberi var
 
Düşen her takvim yaprağı
Geçen bir gün demektir
Bir gün daha büyümek
Bir gün daha eskimektir
 
Takvimler saatte masada duvarda
Üzerinde günler aylar sayılar
Biz dikkat etmesek de her zaman
Sessiz sessiz durmadan ilerliyorlar
 
Eski takvim yaprağı gibi
Yanıyor geçen günler bir bir
Geride kalan zaman
Nerede saklanıyor kim bilir

VATAN SEVGİSİ

Emir Sabri Ünsal
Kazandık kurtuluş savaşını zaferle
Atatürk’ün önderliğinde
Erkek çocuk kadın demeden
Savaştık vazgeçmeden
 
Barış içinde yaşa milletim
Bayrağım cumhuriyetim
Meclisinde egemenlik
Sonsuz yaşa ey devletim
 
Onuru için çalışan
Vatanının en çok sevendir
Bu vatana hizmet etmek
Benim büyük görevimdir
 
Bayrağım kaşlarını çatma
Senin için bütün çaba
En iyi olan Hak katında
Vatanı için çalışmaktır
 
Vatanıma karşı çıkmaktansa
Ölüm daha iyidir
Vatansız yaşayamaz Türk
Bunu tüm dünya bilir

OKUL

Salih Taha Balta

Yeniden başladı o yazın son gününden sonra
Yine sabah akşam okul ve dersler
Bilmiyorum ne zamana kadar gidecek
Bu bitmeyen zahmetli işler
 
Yine de iyidir bir okulun olması
Eğitim öğretim yeni konular bilgiler
Sonunda bir de mezuniyet var
Sadece oynamakla zaman nasıl geçer

FARKLI KAPILAR

 Mehmet Çınar Köksal

Çıktığımızda geri açılmayan kapılar
Döndüğümüzde yüzümüze bakmayan kapılar
Hepsinin bir hikâyesi var
 
Kapılar
Bir yabancının kolları gibi kolları var
Çoğu insan uzanmaya korkar
Ama aşinadır bazı kapılar
 
Giriş kapısı var çıkış kapısı var
Kapıların ardında saklı dünyalar
Hayaller hayatlar anılar
Hepsinin ardında farklı duygular

MEYVELER

Hanzade Eligüzel
Sulusu var susuzu var
Ama yine de hepsi tatlı
Keşke her mevsim
Bütün meyveler bulunsaydı
 
Kışın karpuz ister canım
Yazın ise mandalina
Meyveleri çok severim
Yardım eder sağlıklı olmama

YENİ YIL

Elif Sude Göçer
Süslere bakıyorum
Baktıkça hüzünleniyorum
Dışarda kar yağıyor
Yeni yıl için hava hazırlanıyor
 
Bir süs düştü çam ağacından
Çok korktum kırılacak diye
Hızlıca aldım yerden
Baktım her yerine
Döndüre döndüre
Taktım yeniden yerine
Kırılmasın diye nazikçe

Süslere bakıyorum
Baktıkça hüzünleniyorum
Nedenini sormayın bana
Çünkü ben de bilmiyorum

BİSİKLETİM

Muhammet Onur
Benim en sadık arkadaşım
Beyaz kırmızı bisikletim
Okula onunla gidiyorum
Bilsem’e onunla gelirim
 
Çok endişe ediyorum
Ya bazen yolda bırakırsa beni
Yine de hiç bırakmadı
Ya patlarsa ansızın lastiği
 
Bisikletim atım benim
Rüzgarlarla yarışırım
Arabalarla bile bazen
Bisikletim canım benim
Ne yaparım ben sen yokken

BİR BAŞARI ÖYKÜSÜ

    Yusuf Kerem Köse 
    Ben o sene üniversite okumak için Amerika’ya gitmek zorunda kalmıştım. Aslında orda okumak istemiyordum ama iyi bir eğitim almam gerekiyordu. Çünkü Aziz Sancar gibi milletime yararlı bir insan olmak istiyordum.
    Bavulumu hazırlarken ellerim tir tir titriyordu zira vatanımdan hiçbir zaman uzak kalmamıştım. Uçakta yolculuğumuz on saat kadar sürmüştü. Oraya vardığımızda akşam saat beş buçuktu. Orada en yakın otele yerleştim.
    Sabah olduğunda ise okulumun yolunu tuttum. Okulda neredeyse birçok kişi Amerikalıydı ve hiç Türk yoktu. Genelde beni küçük görüyorlardı Türk olduğumu öğrenince. Ben ise onlarla tartışmaya bile girmeden sakince oturuyor ve derslerimi dinliyordum. Gün bittiğinde kendimi mutsuz hissediyordum.
    Bir süre sonra kendime bir ev buldum ve orada yaşamaya başladım. Bir gün eve gittiğimde Amerika ile ilgili araştırma yapmaya karar verdim. Japonya’ya Amerika tarafından 1945 yılında atılan bombayı araştırdım. Bunu sınıfta beni hor görenlere karşı malzeme olarak kullanabilirdim fakat tez zamanda bu düşünceden vaz geçtim. Onlara benzemek istemiyordum. Okulda başarılı olmak ve herkesin övgüsünü kazanmak daha mantıklı bir iş olacaktı.
    Üç yıl sonra girdiğim meslek sınavında derece yaptım ve istediğim mesleği yapmaya başladım. Beni hor gören arkadaşlarım ise sınavda çok düşük aldılar ve şu an sevmedikleri bir işte çalışıyorlar. Eğer ben de onlara uysam, onlar gibi yapsaydım şu an ben de onlardan farksız olurdum. Bu yüzden hayatta en önemli şeyin çalışmak ve kötü insanlardan uzak durmak olduğunu anladım.