Elif Erva Öztürk
Defne çok akıllı bir kızdı, zekiydi. Derslerinde başarılıydı ama bilgisayarla çok
oynuyordu. Ailesi onun bu durumundan rahatsızdı çünkü arkadaşlarıyla görüşmeyi de bırakmıştı.
Bir gün babası, Defne’nin arkadaşı Merve’yi çağırdı. Merve, Defne’yi
dışarı çağırdı oynamak, gezmek için. Merve çok uğraştı ama Defne bilgisayarın başından
kalkmadı. En sonunda Merve gizlice bilgisayarın fişini çekmeyi düşündü. İçeri sessizce gelerek bilgisayarın fişini çekti. Defne ne
olduğunu anlamamıştı. Merve:
-Dışarı çıkalım, dedi ve dışarı çıktılar.
Defne çok mutlu oldu ve temiz havayı içine çekip:
-Sana teşekkür ederim, dedi. Bundan sonra dışardaki hayatı fark eden
Defne bilgisayardan uzak durmaya karar verdi.