ON KASIM

Hanzade Eligüzel
On Kasım gelince
Atam geliyor aklıma
Sorunlarımızı çözen
Atam geliyor aklıma

On Kasım sabahı uyanınca
Hemen geldi aklıma
Bizi hep mutlu eden
Kendisi sonsuzluğa giden
Atam geldi aklıma

SANAT

 Emir Celal Çat

Resimden tut gitara
Seviyorlar sanatı
Her bir dalda kuşlar konuyor
Küçük büyük insanlar
Kurslara koşuyor
Belki bir insanın kaderi

Ya da insanlığın
Sanattır
Belki

KUMDAN SARAY

  Elif Sude Göçer
Sahile gidiyoruz
Kardeşimle oynuyoruz
Kumdan kale yaptık
Tasarlamaya başladık
Kalemiz büyüdü
Büyüdü ve büyüdü
Sanki saray olmuştu
Birçok oda oluştu
Kardeşim durmadı
İçeri girmesine az kaldı
Zor tutmuştum elinden
Ama sarayımız yıkıldı

YAŞASIN CUMHURİYET

Belinay Coşkun

Cumhuriyet tohumdu büyüdü
Bebekti şimdi yürüdü
Kalbimi onun sevgisi bürüdü
Yaşasın cumhuriyet

Kuruldu cumhuriyet 
Seslendi hürriyet
Atatürk'ündür kabiliyet
Yaşasın cumhuriyet

Sonsuza kadar yaşayacak
Bu bayrağı daha yüceye taşıyacak
Bu sevgi kalbimizi kaplayacak
Yaşasın cumhuriyet

GAZİLERİMİZ

 
 
Hanzade Eligüzel
Cepheden cepheye koştular
Nice savaşlar kazandırdılar
Belki yaraları oldu
Ama umursamadılar
 
Gaziler sayesinde özgürüz
Gaziler sayesinde mutluyuz
Onları unutmamalıyız
Çok yaşasın gazilerimiz

ÖZGÜRLÜK

 Zeynep Karaman
İnsanlar kendini özgür sanır
Belki izin yok 
Belki de yüzü yok
Böyle bir düşünce

Kimse yapmadı
Ben de yapmamalıyım
Önce bilinçaltı
Sonra da insanlar izin vermiyor
Bazı insanlar yapar istediğini
Başkası yapınca ayıplarlar
Kimse bilmiyor neden

MOLİSANA

Emir Baran İpek
Büyük büyük zorluklarla
Bir eski zaman ressamının çizdiği tablo
Yüzünde olan hüzünlü bir mutlulukla
Sen hangi dünyadan geldin Molisana

Bakanlar sana hep iki kişi görür
Sen hangisisin Molisana
Bir kez de kendini
Kendin anlatsana

Görenler dünyalar güzeli diyorlar
Aslında biraz abartıyorlar
Sonuçta yalnızca bir resimsin
Bunu galiba bilmiyorlar

BELİRSİZLİK

 Zeynep Karaman

İnsan bilemez ne olacağını
Her sabah uyandığında ne yapacağını
Uyandığında kendisini selamlayan beyaz perdeler gibi
Bir kefene sarılacağını

İnsan anlayamaz ne yapacağını
Dışına düştüğünde içindeki zamanın
Bir güzel haberle veya kötü haberle
Aniden çıkan yeni bir hayatın

İnsan yapamaz her istediğini
Özgür gibi yaşasa da dünyada
Ya yasaktır ya kısıtlı eylemleri
Kökleri yerde bir ağaç gibi
Bilmeli insan büyümeli, dal vermeli
Gökyüzüne uzatmalı yapraklarını
Şimdi başlamazsa 

Bir daha asla yapamayacağını

ANAHTAR

 Dinçer Kara 
Anahtarlardan nefret ediyorum
Çünkü onlar kilitli bırakabilir beni bir odada
Kapıların ardında
Ağlayabilirim saatlerce kimse duymadan
Pencerelerden beni duyan olmaz
Irağında kalırım herkesin
Yoldan gelip geçenler de görmez
Işıklar da kapalıysa ne yaparım

DUVARLAR

 
Semih Karataş
Her yerde duvarlar var
Şehirde köyde kasabada
Tarihi mekanlarda
Say say bitmez aslında
 
Duvarlar türlü türlü
Taş duvar, beton duvar, kerpiç duvar
Süslü olsun diye kimilerini boyarlar
 
Bir de görünmeyen duvarlar var
İçimizden ördüğümüz
Dünyaya, kişilere, insanlara karşı
Onların soğukluğuna karşı
 
Duvarlar
Her yerde var