Yusuf Kerem Köse
Ahırın kapısını açınca
Duruyor orda yaşlı bir at
Onun gücüne eşit bir karınca
Yaşlanmış bir ayağı sakat
Dolaşırdık sonsuza
Ben çok gençken
Derdim eve gidelim
Derdi sanki daha erken
Artık bir avuç yem
Yetiyor onun için
Eskiler gelince gözüme
Ağlarım için için
İkimiz iyi bir takım
Yaşlansak bile
Derim işte benim atım
Benden ayrılsan da yine
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder