Yusuf Kerem Köse
ben ve boşluk
odamda bir başımıza
yolumuz yokuşluk
bakmadılar gözyaşımıza
sadece bir sözcük
yetiyor terk edilmek için
duydum yokuşta bir ses
gidin gidin
diyor gibiydi herkes
artık yeni günler
başlıyor benim için
dökülürdü tüm sözler
eskiden dediğimde niçin
değişiyordu sözcükler
derlerdi bana sorumsuz
yukarda tüm gözler
benim adımdır yolsuz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder