MİNDER

Zehra Yıldırım

Modern hayat bize yeni bir yaşama tarzı verirken eski alışkanlıklarımızı bizden uzaklaştırıyor. Evlerimiz, odalarımız değişiyor. Hatta yürüyüşümüz, oturuşumuz bile değişiyor. Mesela şimdilerde evlerde minderlere rastlamak mümkün değil. Belki de elli sene sonra bu kelimenin karşılığını anlamayacak çocuklar. Evin bir köşesinde sıra sıra minder görmeyecekler. Zaten şimdilerde bile görmek çok mümkün değil. Köy evlerinde bile minderler yerini çekyatlara, sandalyelere, koltuklara bırakmış görünüyor. 

Oysa minder özgürlük demek. Onu alıp, sürükleyip istediğiniz yerde oturabilir, yastık yapabilirsiniz. Sırtınıza koyabilirsiniz. Bir oyun aracına dönüştürebilirsiniz. Çocuğunuz gerektiğinde onu bir sandal olarak düşünebilir ya da at veya eşek gibi binebilir ona. Minderin hayatımızdan silinmesiyle birlikte minder savaşları da siliniyor tabi ki. Oysa ne kadar zararsız bir oyun bu ve ne kadar eğlenceli. 

Minder kelimesi Farsça “nimdar”dan geliyormuş. Ben de yeni öğrendim. “Eskimiş fakat halen işe yarar giysi” anlamından dönüşerek bizdeki anlamını kazanmış. Zaten eski minderlerin içi eski giysi parçalarıyla dolu değil miydi? Belki de minderden, minder kültüründen bizi uzaklaştıran bu oldu. Eskilerimizi artık kullanmıyor, çöpe atıyoruz. Eskilerimiz, eskimeden çöpe atıyoruz. 

Minder deyip geçmemeliyiz. Minder bir dünya, bir kültür. 

Şimdilerde ise minder yalnızca kediler için üretilen bir nesne haline geldi.