Hayrettin Eymen Bulut
Daha önce onu hiçbir yerde
Görmemiştim, tanımıyordum
Ürkekti, kaygılıydı
Önünde uzayıp giden
Karla kaplanmış dağlara uzun uzun bakıyordu
Görmediğim bir şeyi mi görüyordu
Onun kederinden dünyaya bir yalnızlık siniyordu
Dayanamadım sordum
Dedi, yokluğu görüyorum
Soğuk bir havada titreyen çocuğu görüyorum
Ama anlayamıyorum
O yüzden burada boş boş dikiliyorum
Bir yoksul çocuk gibi
Ben de üşüyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder