İdil Karaman
Oturuyorum pencere kenarında yine
Her zaman olduğu gibi
Soran yok hâlimi, hatırımı
Her zaman olduğu gibi
Dışarda dökülüyor kar taneleri
Ürkütücü bir beyaza boyuyor manzarayı
Gözyaşlarım da böyle özgürce süzülse
Rahatlayacak gibiyim
Ama atıyorum içime işte
Her zaman olduğu gibi
Garip gelmez kimseye bu durgunluğum
Her zaman olduğu için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder