Elif Naz Özden
Yalnızlık nedir ki insanı korkutan? Tek başıma kalacağım diye olmayacak şeyler yaptıran. Ama niye korkuyoruz ki bu yalnızlıktan. Belki de gerçekten yalnız kalmamız gerekiyordur. Bir gün tek başımıza kalıp, tek başımıza yemek yiyip, tek başımıza dolaşmamız lazım belki de. Belki de hikayenin sonunda zaten yalnızlık var.
Yalnızlığa yürüyoruz yaşadığımız her adımda belki. Yolların sonu oraya taşıyacak bizi. Yalnızlıktan korkmamalıyız çünkü yalnızlık, bize iyi gelecek şeylerden biri. Yalnızlığa alışmak gerek çünkü bir gün yalnız kaldığınızda tek başınıza yanınıza gelecek tek dost, arkadaş; yalnızlıktır.
Eğer yalnızlık arkadaşınız olursa başka bir arkadaşa, dosta ihtiyacınız kalmaz. Yalnızlık da bir arkadaştır üstelik kimse yokken yanınızda duran tek kişi odur. Tek kalmaktan korkmayın, arkadaş bulmak için kendinizi paralamayın, değiştirmeyin. Zararlı bir kalabalıkla yaşamaktansa yalnızlığıyla dost olması insanın daha soylu bir tercihtir. Beş çürük elmayı arkadaş saymak zamanla sizin de altıncı çürük elma olmanızı sağlar. Yalnızlıktan bu kadar korkmak insanı kendi benliğinden koparır. Yolun sonu çöp kutusundan başka bir yer değildir. Yalnızlıktan korkmayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder