Salih Taha Balta
Bay Mürkemel, elinde siyah çantası ile evinin tam önündeydi. Bir şeyler bekliyor gibiydi ama gelen giden yoktu. Etrafına da bakmıyordu. Bir süre hareketsiz bekledikten sonra sağ tarafa doğru yürümeye başladı. Çantası galiba ağırdı, taşımakta zorluk çeker gibi bir hali vardı. Bir süre yürüdükten sonra yönünü değiştirdi ve sola geçti. Bay Mürkemel, çok unutkan biriydi. Bir süre sonra hızlandı, hızlandı. Bu hızlanışın nedenini anlayamıyordu. Çantasını döndüğü ilk köşede unuttuğunun farkında değildi. Unutkandı Mürkemel. Beş, altı dakika kadar hızla yürüdükten sonra çantasının eksikliğini hissetti. Nerede bıraktığını bilmiyordu ama yine de geri dönmek gerekliydi. Geri döndü fakat geldiği yolu unutmuştu. Siyah şapkası ve siyah gözlükleriyle sokakta dikkat çekiyordu. Onu görenler önemli biri zannediyordu. Ciddiydi ve kimseye bakmadan yürüyordu. Bir süre yürüdükten sonra neden bu tarafta yürüdüğünü hatırlamaya çalıştı. Çantasını almak için dönmüştü ama ne için döndüğünü de unutmuştu. Neyse ki bu esnada yolun karşısında çantasını gördü. Ne kadar da benim çantama benziyor dedi içinden. Bu esnada eline baktı, çantası yoktu. Evet evet, çantasını aramak için gelmişti buraya.
Yolun karşısına geçip çantasını alacaktı ki güvenlik görevlileri çantanın olduğu yeri çevrelemeye başlamıştı. Halk heyecanla etrafına toplanmıştı bantlarla çevrilen yerin. Bu esnada bomba imha ekibi göründü uzaktan. Bay Mürkemel’in çantası fünye ile patlatılmak üzereydi. Kalabalığın içinde birden adımlarını hızlandırarak görevlilere doğru koştu Mürkemel. Durdurmak isteyenleri kenara itekledi ve çantasını yerden kaptı. Etraftakilere bağırdı:
-Ben özel dedektifim ve bu benim çantam ve içinde çok önemli evraklar var.
Güvenlik görevlileri olup biteni anlamaya fırsat bile bulamadılar. Hızla çantasını açtı Mürkemel ve içindeki boş sayfaları sağa sola atmaya başladı. Bir yandan da yine yüksek sesle konuşuyordu:
-Çantamın içindekileri birileri değiştirmiş.
Boş çantayı sallayarak bürosuna ulaştı. Yorucu bir sabahtı onun için. Sandalyesine oturdu, geriye doğru yaslandı. Kaç zamandır müşteri gelmiyordu sanki. Belki de geliyordu ama Mürkemel unutkan biriydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder