GÜZEL TÜRKİYE’M

 Emir Asaf KONAÇ

Benim güzel Türkiye’m
Her şehrin başka güzeldir
Tarihî güzelliklerinle
En zengin sensin

Benim güzel Türkiye’m
Her şeyinle güzelsin
İyi ki benim ülkemsin
Canım Türkiye’m benim

 

OKUL

 
 Emir Asaf KONAÇ
Okulda öğrendim her şeyi
Keşke her gün ders olsa
Uzasa dersler hemen bitmese
Lazım olan tek şey okul herkese

ÖĞRETMENİM

Emir Asaf Konaç

Canım öğretmenim benim
Geleceğimi borçluyum sana
Sen olmasaydın
Geleceğim ne olurdu acaba

Canım öğretmenim benim
Senin öğrettiğin her şeyi öğrenip
Senin gösterdiğin yolda ilerleyeceğim
Sana olan sevgimi
Başarılarımla göstereceğim

BABAM

 
Emir Asaf Konaç

Canım babam benim
Babamsın iyi ki benim
İyi ki de annemle evlendin
Benim babam oldun
 
Canım babam benim
Seni ben çok severim
Hiçbir zaman kırmadın beni
İyi ki de varsın babam benim

EV

 
Emir Asaf Konaç

Evde olmanın verdiği huzur
Hiçbir yerde yok aslında
Sokakta, parkta, akrabalarda
 
Okuldan çıkar çıkmaz gitmek eve
Dünyanın en güzel hissi
Hemen geçmek yemeğe
 
Akşam olunca bir de
Toplanması herkesin aynı çatı altına
Yeterli mutlu olmaya

MANİ ÇALIŞMALARI

 Muhammet Aziz Toptaş
Hep bize gelir komşu
Adımı bilmez der: şu
Bir gün öğrenir elbet
Yapar getirir turşu

Merve Sena Öztürk
Tarih dersi bir başka
Tarihte geldim aşka
Her gün sekiz on saat
Tarih işlesek keşke

Çerçi gibi gezerim
İpe tespih dizerim
Şu cihanda koşmaktan
Hep ağrıyor dizlerim

Sude Gökçe Çelen
Yolda gördüm aç köpek
Köpekler korkunçtur pek
Bana gelmesin diye
Önüne atarım kek

Zehra Fırat
Her gün okul hep okul
Buna dayanır mı kul
Okul masraflarından
Ne para var ne de pul

Ecrin Kılıç
Uykum gelir hoş gelir
Kanatlı bir kuş gelir
On beş saat uyusam
Yine bana boş gelir

Tayfun Tabuk
Napolyon ah Napolyon
Seni tanıdım en son
Okudum hayatını
Yedi gün belki de on

Emir Asaf Konaç
Kitaplar sıra sıra
Kapaklar kara kara
Okunmak için varlar
Dizmeyin duvarlara

ÖĞRETMENİM

 Emir Asaf Konaç

Öğretmenim öğretti bana her şeyi
Borçluyum ona geleceğimi
Dostluğu, saygıyı, sevgiyi
Canım öğretmenim benim

Öğretmenim öğretti bana
Yaşamayı, gülmeyi, sevinci
Çok şey borçluyum biliyorum ona

ANNEM

 Emir Asaf Konaç

Annem canım benim
Nasıl teşekkür ederim sana
Nasıl beni taşıdın aylarca
Emek verdin bana yıllarca
Masal gibi bir şey senin oğlun olmak

KİTAP

Emir Asaf Konaç

Kitaplar öğretti bana
İyiliği dostluğu barışı
Tam anlamadığım şeyleri
Anlattı bana kitaplar
Paha biçilmez değerleri 

KASIMLARIN EN KÖTÜSÜ

Emir Asaf Konaç

On Kasım’da öldü Atam
Nasıl durdu o güzel kalbi

Kasımların en kötü sabahı
Atam gitti bu dünyadan
Sel oldu gözyaşları durmadan
Islandı bütün yanaklar
Masal gibi yaşadı masal gibi gitti dünyadan

OKUL SEVGİSİ

Emir Asaf Konaç

Okumayı yazmayı
Kimseler bilmezken öğrenir orada
Uzak değildir kimseye bahçesi, sınıfı
Leylekler yuva kurmuş olur çatısına
Seviyorum her sabah gitmeyi okuluma
En değerli bilgiler, en güzel kitaplar
Vardığımda okulumda beni karşılar
Güz gelince bende hep bir heyecan başlar
İlk günkü neşeyle okulum beni karşılar
Sende bulduğumu başka bir yerde bulamıyorum
İyi ki varsın okulum

ZAMAN SORUNU

 

Emir Asaf Konaç
 
Zaman diyorlar
Hep geçiyor
Hızlı geçiyor
Saate bakıyoruz yerinde durmuyor
Takvime bakıyoruz o da yerinde durmuyor
Günler geçiyor, aylar geçiyor, yıllar geçiyor
 
Zaman geçtikçe değişiyorum ben de
Değişiyor yüzüm
Ellerim de
 
Zaman akıyor diyorlar
Nereye akıyor
Hangi denize
Hangi okyanusa
Bilmiyorum
 

KIŞ

 
Emir Asaf Konaç
 
En çok kışı seviyorum ben
Çünkü kışın oyuncağa ihtiyaç yok
Arkadaşlarımla sabah akşam
Kartopu oynuyorum çok çok
 
Kışın rengi en çok beyaz
Beyaz demek saflık demek
Hava sıcak olsa biraz
Erir kardan adam hemen
 
Kışı seviyorum ama
Keşke ayazlar olmasa
Hasta oluyorum bazen
Çıkamıyorum dışarıya
 
Kışın bir de evsizler var
Kediler ve köpekler var
Yuvalarında soba da yok
Soğukta nasıl yaşarlar